Το πώς, το πού και το γιατί γυμνάζεστε μπορεί να είναι πιο σημαντικά από την ποσότητα της εξάσκησης

Οι έρευνες συχνά υποδεικνύουν την άσκηση ως έναν ωφέλιμο τρόπο για την ενίσχυση της ψυχικής υγείας, αλλά μια πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν είναι μόνο η σωματική κίνηση που επηρεάζει την ψυχική υγεία. Είναι το πώς, πού και γιατί γυμνάζεστε που κάνει τη διαφορά.

«Ιστορικά, η έρευνα για τη σωματική δραστηριότητα έχει επικεντρωθεί στο διάστημα κατά το οποίο ασκείται κάποιος ή πόσες θερμίδες καίγονται», δήλωσε ο PatrickO'Connor, συν-συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής στο Τμήμα Κινησιολογίας του MaryFrancesEarlyCollege of Education. «Η ποσότητα της άσκησης ήταν ο κυρίαρχος τρόπος με τον οποίο οι ερευνητές προσπαθούσαν να κατανοήσουν πώς η σωματική δραστηριότητα μπορεί να επηρεάσει την ψυχική υγεία, ενώ συχνά αγνοούσαν αν αυτή η άσκηση εκτελούταν με έναν φίλο ή ως μέρος ενός παιχνιδιού».

Ενώ η έρευνα δείχνει ότι η σωματική δραστηριότητα στον ελεύθερο χρόνο - όπως το τρέξιμο, η γιόγκα ή η ποδηλασία - συσχετίζεται με καλύτερα αποτελέσματα ψυχικής υγείας, αυτά τα οφέλη μπορεί να διαφέρουν σημαντικά ανάλογα με το περιβάλλον και τις συνθήκες, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Για να αναλύσουν αυτούς τους παράγοντες, οι ερευνητές εξέτασαν 3 τύπους μελετών. Αυτές περιλάμβαναν επιδημιολογικές μελέτες μεγάλης κλίμακας που εξέταζαν τα πρότυπα υγείας σε πληθυσμούς, τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές, στις οποίες ορισμένες ομάδες εκτελούσαν ασκήσεις και άλλες όχι, και ένα πολύ μικρότερο αλλά αυξανόμενο σύνολο ερευνών σχετικά με παράγοντες που σχετίζονται με το περιβάλλον.

Πολλαπλές μελέτες διαπίστωσαν ότι τα άτομα που είναι σωματικά δραστήρια στον ελεύθερο χρόνο τους τείνουν να αναφέρουν χαμηλότερα επίπεδα κατάθλιψης και άγχους. Πολυάριθμες τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές έδειξαν επίσης ότι η υιοθέτηση μίας τακτικής ρουτίνας άσκησης ενίσχυσε την ψυχική υγεία, ειδικά για άτομα με διαγεγνωσμένες ψυχικές διαταραχές. Ωστόσο, αυτές οι μελέτες βασίζονταν συνήθως σε μικρά, ομοιογενή δείγματα, επομένως τα αποτελέσματα πιθανότατα δεν είναι γενικεύσιμα σε μεγαλύτερες, πιο ποικιλόμορφες ομάδες.

Εκεί που τα στοιχεία είναι ελάχιστα, είναι στην κατανόηση των παραγόντων που σχετίζονται με το περιβάλλον. Η ίδια σωματική δραστηριότητα μπορεί να έχει πολύ διαφορετικά αποτελέσματα ανάλογα με το πού, πότε και πώς έλαβε χώρα.

«Αν βρίσκεστε έξω και κάνει ζέστη και πρέπει να περπατήσετε [για να πάτε] στη δουλειά, αυτό είναι μέρος του πλαισίου», προσέθεσε ο O'Connor. «Ή αν πάτε και παρακολουθήσετε ένα μάθημα στο οποίο διδάσκει μία ομάδα εκπαιδευτών, κάποιοι εκπαιδευτές σας αρέσουν πολύ και κάποιοι όχι. Άρα, αυτό είναι επίσης μέρος του πλαισίου».

«Αν προσπαθούμε να βελτιώσουμε την ψυχική υγεία των ανθρώπων μέσω της άσκησης, τότε χρειάζεται όχι μόνο να σκεφτούμε την ποσότητα και τον τρόπο, αλλά πρέπει επίσης να αναρωτηθούμε: Ποιο είναι το πλαίσιο;».

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Για τον O'Connor, το συμπέρασμα είναι σαφές. Δεν έχει σημασία μόνο η κίνηση. Είναι το νόημα, το περιβάλλον και η εμπειρία που περιβάλλουν τη δραστηριότητα που καθορίζουν τον αντίκτυπο της άσκησης στην ψυχική υγεία.