Άνδρες και μυϊκό σύστημα: Ποιοι θεωρούνται πιο θελκτικοί

Νέα διαπολιτισμική μελέτη με συμμετέχοντες από την Κίνα, τη Λιθουανία και το Ηνωμένο Βασίλειο διαπίστωσε ότι οι άνδρες με δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) μεταξύ 23 και 27 αξιολογήθηκαν ως οι πιο ελκυστικοί σωματικά. Αν και μια αναλογία ώμων προς μέση γύρω στο 1,57 σχετιζόταν με τη μέγιστη ελκυστικότητα, η περαιτέρω αύξηση αυτής της αναλογίας δεν βελτίωσε σημαντικά τις αξιολογήσεις. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η μελέτη έδειξε πως το ποσοστό σωματικού λίπους ήταν πιο ισχυρός και σταθερός προβλεπτικός δείκτης ελκυστικότητας σε σύγκριση με τον ΔΜΣ ή την αναλογία ώμων-μέσης.

Ο όρος λιποδυστροφία (adiposity)αναφέρεται στην ποσότητα λίπους που αποθηκεύεται στο σώμα και παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της εξωτερικής εμφάνισης. Σε πολλές κουλτούρες, η κατανομή του σωματικού λίπους συνδέεται στενά με την αντίληψη της υγείας και της γονιμότητας. Στις γυναίκες, ένας χαμηλός λόγος μέσης-γοφών θεωρείται ελκυστικός επειδή σηματοδοτεί αναπαραγωγική υγεία.

Στους άνδρες, μέτρια επίπεδα λίπους σε συνδυασμό με μυϊκή ανάπτυξη μπορεί να σηματοδοτούν δύναμη, ζωτικότητα και ικανότητα παροχής πόρων ή προστασίας. Το σχήμα του σώματος — όπως διαμορφώνεται από το λίπος και την κατανομή των μυών — μεταφέρει ένα σύνολο βιολογικών και κοινωνικών σημάτων που επηρεάζουν τις προτιμήσεις για σύντροφο.

Από εξελικτική σκοπιά, η σύσταση σώματος λειτουργεί ως οπτική ένδειξη της αναπαραγωγικής ικανότητας και της γενικής υγείας. Η λιποδυστροφία επηρεάζει τα επίπεδα ορμονών όπως η τεστοστερόνη και τα οιστρογόνα, τα οποία με τη σειρά τους επηρεάζουν την ανάπτυξη δευτερογενών χαρακτηριστικών του φύλου. Ενώ τόσο πολύ χαμηλά όσο και πολύ υψηλά επίπεδα σωματικού λίπους θεωρούνται συχνά λιγότερο ελκυστικά, μέτρια επίπεδα λίπους αξιολογούνται πιο θετικά, αντανακλώντας ίσως μια εξελικτική προτίμηση για χαρακτηριστικά που δείχνουν υγεία και ανθεκτικότητα μακροπρόθεσμα, χωρίς τους κινδύνους του υποσιτισμού ή της παχυσαρκίας.

Η συγγραφέας της μελέτης, Fan Xia, και οι συνεργάτες της ήθελαν να διερευνήσουν την επίδραση της λιποδυστροφίας στην ελκυστικότητα των ανδρών. Όπως σημείωσαν, προηγούμενες έρευνες δεν ήταν ιδιαίτερα σαφείς ως προς τη σχέση ανάμεσα στον ΔΜΣ και την ελκυστικότητα των ανδρών. Στόχος τους ήταν να δημιουργήσουν ένα μαθηματικό μοντέλο που να προβλέπει τον ΔΜΣ που μεγιστοποιεί τη φυσική κατάσταση και την ελκυστικότητα.

Στη μελέτη συμμετείχαν 283 άτομα από πανεπιστήμια στο Πεκίνο (Κίνα), το Panevėžys (Λιθουανία) και το Αμπερντίν (Ηνωμένο Βασίλειο). Τόσο άνδρες όσο και γυναίκες συμμετέχοντες αξιολόγησαν την ελκυστικότητα εικόνων ανδρικών σωμάτων. Δεν ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να δηλώσουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν 15 ασπρόμαυρες εικόνες ανδρικών σωμάτων από σαρώσεις DXA (διπλής ενέργειας απορροφησιομετρίας ακτίνων Χ), οι οποίες διαφοροποιούνταν συστηματικά ως προς την αναλογία ώμων προς μέση και το ποσοστό σωματικού λίπους. Τα πρόσωπα είχαν θολωθεί και το ύψος δεν φαινόταν, ώστε να εξαλειφθούν άλλοι παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την αντίληψη της ελκυστικότητας. Οι εικόνες (σε μορφή καρτών) κυμαίνονταν από 5,9% έως 37,2% σωματικό λίπος και από 20,1 έως 33,7 σε δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ). Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να ταξινομήσουν τις κάρτες με βάση την αντιληπτή ελκυστικότητα.

Τα ευρήματα της μελέτης έδειξαν ότι οι άνδρες με ΔΜΣ στα μέσα του εύρους των 20 μονάδων αξιολογήθηκαν ως οι πιο ελκυστικοί. Συγκεκριμένα, άνδρες με ΔΜΣ μεταξύ 23 και 27 έλαβαν σταθερά τις υψηλότερες βαθμολογίες ελκυστικότητας και στις τρεις χώρες (Κίνα, Λιθουανία, Ηνωμένο Βασίλειο). Αυτό το εύρος ΔΜΣ εμπίπτει στη φυσιολογική έως ελαφρώς υπέρβαρη κατηγορία, υποδηλώνοντας ότι η μέτρια σωματική μάζα — και όχι η υπερβολική αδυναμία ή υπερβολική μυϊκή ανάπτυξη — θεωρείται γενικά πιο επιθυμητή.

Το πιο εντυπωσιακό εύρημα ήταν η κρίσιμη σημασία του ποσοστού σωματικού λίπους (adiposity). Σε όλες τις χώρες, η σχέση μεταξύ ελκυστικότητας και λίπους ακολούθησε ένα καθαρό μοτίβο: τα μέτρια επίπεδα λίπους συνδέονταν με την υψηλότερη ελκυστικότητα, ενώ τόσο τα πολύ χαμηλά όσο και τα πολύ υψηλά επίπεδα σωματικού λίπους αξιολογήθηκαν λιγότερο θετικά.

Αυτό ενισχύει την ιδέα ότι, από εξελικτική σκοπιά, το ανθρώπινο μάτι έχει πιθανώς "προγραμματιστεί" να προτιμά σημάδια ισορροπίας μεταξύ υγείας, δύναμης και μεταβολικής σταθερότητας — και όχι ακραίες εκφάνσεις όπως η υπερβολική γράμμωση ή η παχυσαρκία.

Τα πιο ελκυστικά ανδρικά σώματα είχαν περίπου 13 με 14 τοις εκατό σωματικό λίπος, ένα επίπεδο που αντιστοιχεί στενά σε αυτό που θεωρείται μεταβολικά υγιές. Αυτό το μοτίβο διατηρήθηκε και στις τρεις χώρες, παρά τις πολιτισμικές και κοινωνικοοικονομικές διαφορές μεταξύ των πληθυσμών της μελέτης.

Η αναλογία ώμων προς μέση είχε επίσης κάποια επίδραση στην ελκυστικότητα, αλλά αυτή ήταν πολύ πιο αδύναμη και λιγότερο συνεπής. Στην Κίνα και τη Λιθουανία, η αναλογία ώμων προς μέση δεν προέβλεπε σημαντικά την ελκυστικότητα όταν λήφθηκε υπόψη το ποσοστό σωματικού λίπους. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, και οι δύο παράμετροι ήταν στατιστικά σημαντικές, αλλά το ποσοστό σωματικού λίπους εξηγούσε μεγαλύτερο μέρος της διακύμανσης στις βαθμολογίες.

Τα ευρήματα αυτά αμφισβητούν την υπόθεση ότι η μυϊκή ανάπτυξη στο άνω μέρος του σώματος ή οι κορμοί σε σχήμα V είναι τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά που καθορίζουν τις αντιλήψεις για την ανδρική ελκυστικότητα. Αντίθετα, υποδηλώνουν ότι οι παρατηρητές είναι πιο ευαίσθητοι σε σημάδια υγιούς, μέτριου επιπέδου λίπους.

Οι συγγραφείς της μελέτης κατέληξαν ότι «οι γυναίκες φαίνεται να είναι ευαίσθητες στη λιποδυστροφία με τρόπο που συμφωνεί με τις εξελικτικές προσδοκίες. Αντίθετα, προηγούμενες έρευνες δείχνουν ότι οι άνδρες κρίνουν ως πιο ελκυστικές γυναίκες που είναι πιο αδύνατες από το εξελικτικά βέλτιστο επίπεδο».

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Η μελέτη φωτίζει τη σύνδεση ανάμεσα στο σχήμα του σώματος και τις αντιλήψεις για την ελκυστικότητα. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι η αντίληψη της ελκυστικότητας στην πραγματική ζωή εξαρτάται από πολλούς διαφορετικούς και αλληλεπιδρώντες παράγοντες, ενώ οι συμμετέχοντες σε αυτή τη μελέτη αξιολόγησαν ασπρόμαυρες εικόνες που είχαν σκόπιμα αφαιρέσει κάθε άλλο στοιχείο πέρα από το σχήμα του σώματος.