Φάρμακο για το διαβήτη ίσως αποτελέσει θεραπεία για τον καρκίνο του προστάτη
16 Μαΐου 2025, 07:00

Διεθνής ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής από το Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης εντόπισε ομοιότητες στους μηχανισμούς του διαβήτη και του καρκίνου: όπως δείχνουν οι ερευνητές, η πρωτεΐνη PPARγ, η οποία διαδραματίζει κομβικό ρόλο στη ρύθμιση των μεταβολικών διεργασιών, μπορεί επίσης να επηρεάσει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων του προστάτη. Η PPARγ είναι ήδη γνωστό ότι αποτελεί στόχο ορισμένων φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2. Τα αποτελέσματα της μελέτης, τα οποία έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό Molecular Cancer, δείχνουν ότι τέτοια φάρμακα θα μπορούσαν επίσης να αποτελέσουν μια πολλά υποσχόμενη προσέγγιση για τη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη.
Σύμφωνα με το News Medical, η πρωτεΐνη PPARγ είναι γνωστή στην έρευνα για τον διαβήτη εδώ και αρκετό καιρό, καθώς επηρεάζει την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Για περισσότερα από 20 χρόνια, η πρωτεΐνη αυτή αποτελεί στόχο ορισμένων φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων των θειαζολιδινεδιονών όπως η πιογλιταζόνη, οι οποίες χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2. Στην αναζήτηση νέων, στοχευμένων θεραπευτικών προσεγγίσεων για τους όγκους, η έρευνα για τον καρκίνο εξετάζει επίσης αυτό το θέμα εδώ και αρκετά χρόνια. Η πρωτεΐνη PPARγ είναι ένας μεταγραφικός παράγοντας που παίζει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση των μεταβολικών διεργασιών, των φλεγμονωδών αντιδράσεων και της κυτταρικής ανάπτυξης ως ενεργοποιητής γονιδίων. Όπως απέδειξε τώρα η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Lukas Kenner, από το Κλινικό Τμήμα Παθολογίας στο MedUni Βιέννης, σχετίζεται επίσης με την ανάπτυξη του καρκίνου του προστάτη.
Οι ερευνητές κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα εξετάζοντας κυτταροκαλλιέργειες και δείγματα ιστών από ομάδες ασθενών. Ανέλυσαν πώς οι διαφορετικές καταστάσεις ενεργοποίησης της πρωτεΐνης επηρεάζουν τα κύτταρα. «Αποδείχθηκε ότι το φάρμακο για το διαβήτη, η πιογλιταζόνη, επηρεάζει τη δραστηριότητα του PPARγ και έτσι αναστέλλει την ανάπτυξη και τον μεταβολισμό των καρκινικών κυττάρων. Επιπλέον, τα αρχικά αποτελέσματα αποκάλυψαν ότι ασθενείς με καρκίνο του προστάτη με διαβήτη που έλαβαν θεραπεία με αγωνιστές PPARγ δεν είχαν υποτροπιάσει κατά το χρόνο συλλογής των δεδομένων», εξηγεί η συγγραφέας Emine Atas, από το Τμήμα Βιοϊατρικής Απεικόνισης και Θεραπείας με Απεικονιστικό Καθοδηγούμενο του MedUni Vienna.
«Αυτό υποδηλώνει ότι τα φάρμακα που στοχεύουν την PPARγ θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν μια νέα προσέγγιση στη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη», εξηγεί ο ερευνητής Lukas Kenner.
Συμπερασματικά, η κατανόηση προηγουμένως άγνωστων μοριακών μηχανισμών θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανάπτυξη στοχευμένων θεραπειών. Η PPARγ, ως πιθανός ρυθμιστής της ανάπτυξης του όγκου, αποτελεί μια πολλά υποσχόμενη επιλογή εδώ, η οποία θα διερευνηθεί σε περαιτέρω μελέτες.