Από το φλερτ στην περίοδο της Αντιβασιλείας, στις γνωριμίες μέσω εφαρμογών στο σύγχρονο κόσμο

Αν επισκεφθείτε την πτέρυγα Ρισελιέ του Λούβρου στο Παρίσι, ίσως συναντήσετε το πορτρέτο της Άννας της Κλέβης από τον Hans Holbein το Νεότερο, το οποίο ήταν τόσο εντυπωσιακό που έκανε έναν από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους στον κόσμο, τον Ερρίκο Η’, να αρραβωνιαστεί μαζί της το 1539.  Ωστόσο, η πρώτη συνάντηση της Άννας και του Ερρίκου ήταν απίστευτα αμήχανη, αφού, με βάση τις ιστορικές αναφορές, κανένας από τους δύο δεν ελκόταν από τον άλλον. Αυτό που ακολούθησε ήταν ένας άκαρπος γάμος πριν το ζευγάρι τον ακυρώσει τον Ιούλιο του 1540. Ενώ η αποτύπωση ενός γυναικείου προσώπου σε πορτρέτο μπορεί αρχικά να μοιάζει άσχετη με τις προσπάθειες που καταβάλλουμε σήμερα μας με στόχο να βρούμε το έτερόν μας ήμισυ, τα πορτρέτα, στην πραγματικότητα, είναι πιο επίκαιρα από ποτέ. Οι εφαρμογές γνωριμιών, που χρησιμοποιούνται από το 30% των ενηλίκων στις ΗΠΑ από το 2022, απαιτούν από τους χρήστες να κρίνουν με βάση μόλις λίγες φωτογραφίες.

Καθώς είναι πολύ σύνηθες πλέον ένας έρωτας να ξεκινά πίσω από μια οθόνη, οι χρήστες του διαδικτύου εκθέτουν ορισμένα από τα προσωπικά τους δεδομένα σε εκατοντάδες πιθανούς συντρόφους που ταξινομούνται με βάση έναν αλγόριθμο. Ωστόσο, τα σημερινά ραντεβού, σε σύγκριση με το φλερτ πριν από εκατοντάδες χρόνια, υποδηλώνουν ότι οι λέξεις δεν ήταν πάντα απαραίτητες για την εύρεση της αγάπης.

Ας ξεκινήσουμε με μια περίοδο στην ιστορία που είναι γνωστή για τον εορτασμό του έρωτα. Η εποχή της Αντιβασιλείας, δηλαδή οι δεκαετίες γύρω στο 1800, προσέφερε στις γυναίκες την ευκαιρία να ερωτοτροπήσουν – με άλλα λόγια, να τις φλερτάρουν.

Σε μυθιστορήματα συγγραφέων της εποχής της Αντιβασιλείας, όπως αυτά της JaneAusten, οι χαρακτήρες συχνά επιδιώκουν τον γάμο για οικονομικούς ή κοινωνικούς λόγους - αλλά η αγάπη τείνει να κερδίζει στο τέλος. Ο γάμος 2 ερωτευμένων ανθρώπων έγινε ένα «ευρέως διαδεδομένο ιδανικό κατά τον 18ο αιώνα», λέει η SallyHolloway, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Γουόρικ στο Ηνωμένο Βασίλειο και συγγραφέας του βιβλίου«Το παιχνίδι της αγάπης στην γεωργιανήΑγγλία». Οι άνθρωποι έδιναν έμφαση στην εύρεση της αληθινής αγάπης πριν από τον γάμο, απορρίπτοντας την ιδέα να αγαπήσουν το σύντροφό τους αργότερα, όπως δηλαδή «θα αξιολογούσατε τη συμβατότητα με ένα σύντροφο σήμερα». 

Το 1797, ο σχεδιαστής CharlesFrancisBandini δημιούργησε μια βεντάλια στην οποία αποτύπωσε ένα κωδικοποιημένο αλφάβητο με μικροσκοπικά, περίτεχνα γράμματα - για να επιτρέπει στις γυναίκες να στέλνουν μηνύματα στους άνδρες από μακριά. 

Επιπλέον, τα 2 πιο συμβολικά σημαντικά δώρα ήταν τούφες μαλλιών - ένα φυσικό κομμάτι του σώματος του αγαπημένου προσώπου που θα άντεχε στο πέρασμα του χρόνου - και ένα δαχτυλίδι.

Ενώ η γλώσσα των θαυμαστών μπορεί να μην χρησιμοποιείται πλέον, σύμφωνα με την Holloway, υπάρχουν κάποιες ομοιότητες με τον τρόπο που τα ζευγάρια εξακολουθούν να προσφέρουν δώρα και να ανταλλάσσουν μηνύματα για να αλληλεπιδράσουν τον σύγχρονο κόσμο των γνωριμιών.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

«Όλες αυτές οι τελετουργίες βοήθησαν στη δημιουργία μιας αίσθησης οικειότητας και συναισθηματικής εγγύτητας με παρόμοιο τρόπο με τον οποίο τα σύγχρονα ζευγάρια ανταλλάσσουνμια πληθώρα δώρων, μηνυμάτων, email, σχεδιάζουν ραντεβού και εξόδους, και περνούνχρόνο μαζίώστε να διαπιστώσουντησυμβατότητάτους», λέει η Holloway.