Η εμμηνόπαυση και η καρδιά χρειάζονται... συντροφιά
11 Νοεμβρίου 2021, 09:00
Πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύεται στο Menopause, το επίσημο περιοδικό της Εταιρείας Εμμηνόπαυσης της Βορείου Αμερικής, αναδεικνύει μία νέα παράμετρο των διατροφικών συνηθειών που φαίνεται να έχει σχέση με τον αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο. Πρόκειται για το «μοναχικό» γεύμα.
Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι τα μοναχικά γεύματα σχετίζονται με περισσότερες πιθανότητες κοιλιακής παχυσαρκίας και υπέρτασης καθώς οι άνθρωποι που συνηθίζουν να γευματίζουν μόνοι, τρώνε γρηγορότερα, με συνέπεια την αύξηση του Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) και των επιπέδων λιπιδίων στο αίμα. Επιπροσθέτως, βιώνουν συμπτώματα απομόνωσης και κακής ψυχικής κατάστασης με αποτέλεσμα ένα κακό συνδυασμό για την υγεία της καρδιάς.
Μετά από τις συγκρίσεις των διατροφικών συνηθειών και συμπεριφορών 600 εμμηνοπαυσιακών γυναικών άνω των 65 ετών, οι ερευνητές συμπέραναν ότι οι ηλικιωμένες που έτρωγαν μόνες μειονεκτούσαν σε πρόσληψη θρεπτικών συστατικών και συγκεκριμένα σε ενέργεια, υδατάνθρακες, διαιτητικές φυτικές ίνες, νάτριο και κάλιο έναντι όσων γευμάτιζαν με παρέα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι είχαν 2,58 φορές περισσότερες πιθανότητες για στηθάγχη, έναν τύπο θωρακικού πόνου που οφείλεται στην ανεπαρκή αιμάτωση του μυοκαρδίου και αποτελεί εκδήλωση της στεφανιαίας νόσου.
Η Δρ Stephanie Faubion, ιατρική διευθύντρια της Εταιρείας Εμμηνόπαυσης της Βορείου Αμερικής, δήλωσε σχετικά: «Η μελέτη δείχνει ότι οι γυναίκες που γευματίζουν μόνες διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο συμπτωματικής καρδιακής νόσου. Επιπλέον, η χηρεία, το χαμηλότερο εισόδημα και η φτωχότερη διατροφική πρόσληψη απαντώνται πιο συχνά στη συγκεκριμένη ομάδα.
Τα ευρήματα δεν εκπλήσσουν, δεδομένου ότι το χαμηλότερο κοινωνικο-οικονομικό status μειώνει την ποιότητα ζωής, αυξάνει τα ποσοστά κατάθλιψης και κακής υγείας. Με δεδομένο λοιπόν ότι οι γυναίκες ζουν περισσότερο από τους άνδρες, η εύρεση τρόπων ώστε οι ηλικιωμένες που έχουν βρεθεί στο κοινωνικό περιθώριο να επανενταχθούν ουσιαστικά στον κοινωνικό ιστό, δεν θα συντελέσει μόνο στη βελτίωση της διατροφής τους αλλά και της συνολικής τους υγείας, με συνακόλουθη την οικονομική ανακούφιση των συστημάτων φροντίδας υγείας».
