Αυτή η διατροφή οδηγεί σε απώλεια βάρους και καλύτερο έλεγχο της γλυκόζης

Οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 αυξάνονται διαρκώς, γεγονός που προκαλεί σοβαρή ανησυχία για τη δημόσια υγεία. Σύμφωνα με το Medical News Today, η πάθηση, κατά την οποία τα κύτταρα ενός ατόμου σταματούν να ανταποκρίνονται στην ινσουλίνη, με αποτέλεσμα ανεξέλεγκτα επίπεδα γλυκόζης (σακχάρου) στο αίμα, συνδέεται στενά με το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία. Η απώλεια βάρους μπορεί να συμβάλει στη διαχείριση των συμπτωμάτων και η σημαντική απώλεια βάρους μπορεί ακόμη και να αναστρέψει το διαβήτη τύπου 2 σε ορισμένα άτομα. Νέα μελέτη από το Πρώτο Συνεργαζόμενο Νοσοκομείο του Πανεπιστημίου Zhengzhou της Κίνας, εξέτασε 3 μεθόδους περιορισμού θερμίδων για την απώλεια βάρους και τον έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα σε άτομα με παχυσαρκία και διαβήτη τύπου 2.

Οι ερευνητές συμπεριέλαβαν 90 άτομα με διαβήτη τύπου 2 και παχυσαρκία στη μελέτη τους. Στη συνέχεια, τα χώρισαν τυχαία σε τρεις ομάδες, καθεμία από τις οποίες ακολούθησε διαφορετικό πρόγραμμα διατροφής. Συνολικά, 63 άτομα (18 γυναίκες και 45 άνδρες) ολοκλήρωσαν το 16 εβδομάδων πρόγραμμα υπό την επίβλεψη διατροφολόγου.

Οι ερευνητές μέτρησαν τη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (HbA1c), μία τυπική εξέταση για το διαβήτη τύπου 2 που μετρά τη γλυκόζη στο αίμα τις προηγούμενες 90 ημέρες — στην αρχή και στο τέλος της δοκιμής. Η βέλτιστη HbA1c είναι μικρότερη από 5,7%, με το 6,5% ή περισσότερο να υποδηλώνει διαβήτη τύπου 2.

Στην αρχή της μελέτης, οι συμμετέχοντες είχαν μέση HbA1c 7,42% και μέσο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) 31,7 κιλά ανά τετραγωνικό μέτρο (kg/m²).

Κάθε ομάδα ακολούθησε 1 από τα 3 προγράμματα δίαιτας χαμηλών θερμίδων, με την ίδια συνολική πρόσληψη ενέργειας κάθε εβδομάδα, όπως εξήγησε ο επικεφαλής ερευνητής Haohao Zhang, PhD, επικεφαλής ιατρός στο Πρώτο Συνεργαζόμενο Νοσοκομείο του Πανεπιστημίου Zhengzhou στο Zhengzhou, στο MNT:

1.διαλείπων περιορισμός ενέργειας (IER) — Αυτή η ομάδα κατανάλωνε πολύ λίγες θερμίδες (500-600 χιλιοθερμίδες [kcal]) σε 2 μη συνεχόμενες ημέρες την εβδομάδα, με κανονική διατροφή τις υπόλοιπες 5 ημέρες, τηρώντας έναν εβδομαδιαίο στόχο θερμίδων. 

2.χρονικά περιορισμένη διατροφή (TRE) — Οι συμμετέχοντες έτρωγαν σε ‘ένα διάστημα 10 ωρών (6-8 π.μ. έως 4-6 μ.μ.) κάθε μέρα κι έμεναν νηστικοί για τις υπόλοιπες 14 ώρες. 

3.συνεχής περιορισμός ενέργειας (CER) — Αυτά τα άτομα ακολούθησαν μια δίαιτα χαμηλών θερμίδων χωρίς συγκεκριμένους χρονικούς περιορισμούς, διατηρώντας ένα σταθερό εβδομαδιαίο έλλειμμα θερμίδων για να ταιριάζειμε την εβδομαδιαία πρόσληψη θερμίδων των άλλων ομάδων.

Οι συμμετέχοντες και στις 3 ομάδες έχασαν βάρος και παρουσίασαν καλύτερο έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα μέχρι το τέλος της μελέτης. Η μέση απώλεια βάρους για τις 3 ομάδες ήταν 7,5 κιλά, με εκείνους στην ομάδα IER να χάνουν τη μεγαλύτερη ποσότητα, και οι συμμετέχοντες και στις 3 ομάδες μείωσαν την HbA1c τους κατά περισσότερο από 1%.

Ο David M. Cutler, MD, οικογενειακός ιατρός στο Κέντρο Υγείας ProvidenceSaintJohn’s στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, δήλωσε στο MNT ότι:

«Τα δεδομένα από τη μελέτη έδειξαν στατιστικά σημαντικό όφελος στην απώλεια βάρους και στη μείωση της αιμοσφαιρίνης A1c, γεγονός που υποδηλώνει καλύτερο έλεγχο του διαβήτη. Ωστόσο, δεν υπήρξε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των 3 ομάδων για αυτά τα μέτρα».

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

«Μένει να δούμε αν τέτοιοι διατροφικοί περιορισμοί θα απέφεραν παρόμοια αποτελέσματα σε έναν αμερικανικό πληθυσμό. Θα χρειαστεί να διεξαχθεί περαιτέρω έρευνα σε ένα μεγαλύτερο, πιο ποικιλόμορφο πληθυσμό για να διαπιστωθεί ποια μορφή διατροφικού περιορισμού είναι πιθανότερο να είναι ωφέλιμη».