Μπύρα: Το ποτό των αρχαίων Σουμέριων που δροσίζει τον σύγχρονο κόσμο

Το εθνικό ποτό των Γερμανών δεν είναι ούτε δικό τους δημιούργημα, ούτε κάτι καινούργιο…

Η μπύρα ή κατά το ελληνικότερο, ζύθος, παρασκευαζόταν από την Αρχαιότητα καθώς υπάρχουν αναφορές από την αρχαία Αίγυπτο και την Μεσοποταμία, περίπου το 4000 π.Χ. Εξάλλου, είναι καταγεγραμμένο σε ανάγλυφη αναπαράσταση που χρονολογείται περί το 3000-2800 π.Χ. ότι την έπιναν οι Σουμέριοι ενώ έχει σωθεί και ποίημα που γράφτηκε περίπου πριν από 4000 χρόνια, το οποίο θεωρείται και ως η αρχαιότερη γραπτή συνταγή για την παρασκευή μπύρας. Σε πήλινες πλάκες που χρονολογούνται από το 1.800 π.Χ. βρέθηκε ο «Ύμνος στην Νινκάσι» (μια θεά) που περιγράφει την διαδικασία παρασκευής μπύρας με την μορφή προσευχής έτσι ώστε να μεταδίδεται εύκολα η σχετική γνώση σε μία εποχή που οι περισσότεροι άνθρωποι ήταν αναλφάβητοι. Οι Βαβυλώνιοι, που διαδέχθηκαν τους Σουμέριους, φαίνεται ότι επίσης παρασκεύαζαν μπύρα από διάφορα δημητριακά καθώς στον κώδικα του Χαμουραμπί, ήταν κατοχυρωμένο το δικαίωμα στην πόση μπύρας είχε κάθε κοινωνική τάξη.

Τέλος, στους αρχαίους Αιγύπτιους ήταν γνωστά περισσότερα από τέσσερα είδη μπύρας και πολλοί υποστηρίζουν ότι αποτελούσε το βασικό ποτό τους. Οι Αρχαίοι Έλληνες φαίνεται πως ήρθαν σε επαφή με τη μπύρα χάρη στους Αιγύπτιους και σύμφωνα με τον Πλίνιο χρησιμοποιούσαν λυκίσκο στην παρασκευή της. Στην Αρχαία Ελλάδα ωστόσο τη θεωρούσαν ποτό κατώτερης ποιότητας από το κρασί.

Συστατικά

Οι βασικές πρώτες ύλες για την παραγωγή μπύρας είναι το νερό, το κριθάρι, η μαγιά και ο λυκίσκος. Άλλα συστατικά που χρησιμοποιούνται κατά περίπτωση είναι η ζάχαρη και άλλα δημητριακά.

Είδη

Διακρίνουμε δύο βασικά είδη μπύρας, ανάλογα με το είδος της ζύμης ή μαγιάς που χρησιμοποιείται και ειδικότερα τους ζυμομύκητες που επιλέγονται για την παρασκευή της. Η Ale παράγεται με χρήση του ζυμομύκητα Saccharomyces cerevisiae. Υποκατηγορία της αποτελούν και οι σταρένιες μπίρες (Weizenbier ή Weißbier). Και δεύτερη βασική κατηγορία είναι οι Lager που είναι οι ευρύτερα διαδεδομένες και καταναλώνονται περισσότερο, παρασκευάζονται με χρήση του ζυμομύκητα Saccharomyces carlsbergensis. Οι μπύρες Lager υφίστανται ζύμωση σε χαμηλότερες θερμοκρασίες, συνήθως 6-12 °C ενώ η διαδικασία της μεταζύμωσης διαρκεί μερικούς μήνες. Για το λόγο αυτό, η τελικά παραγόμενη μπύρα φυλάσσεται σε αποθήκες, γεγονός που οδήγησε και στον όρο lager που στα γερμανικά σημαίνει «αποθήκη». Σε αυτές ανήκει και το είδος Pils, διαφέρει όμως από τις Lager ως προς την περιεκτικότητα σε λυκίσκο.

Υπάρχει όμως και μια τρίτη κατηγορία, στην οποία ανήκουν όσες παράγονται με φυσική ζύμωση, δηλαδή ζυμώνονται σε ανοιχτά δοχεία με τη βοήθεια των ζυμομυκήτων του περιβάλλοντος και χωρίς προσθήκη μαγιάς. Οι μπύρες αυτές μοιάζουν περισσότερο με το είδος Ale.

Συστατικά- θρεπτική αξία

Nερό: 94,32 γρ.

Mαγνήσιο: 6 mg

Συνολικά λιπίδια: 0,06 γρ.

Φώσφορος: 13 mg

Yδατάνθρακες: 1,61 γρ.

Kάλιο: 25 mg

Σάκχαρα: 0,05 γρ.

Nάτριο: 4 mg

Aσβέστιο: 5 mg

Διαιτητικές ίνες: 0,1 γρ.

Θερμίδες / 250ml: η lager 107, η χωρίς αλκοόλ 38.

Θετικά στοιχεία

Η μπύρα περιέχει πυρίτιο και ως εκ τούτου, μια μελέτη διαπίστωσε ότι όσοι κατανάλωναν ένα με δύο ποτήρια μπύρα ημερησίως είχαν μεγαλύτερη πυκνότητα οστών. Ωστόσο, εκείνοι που κατανάλωναν πάνω από την ποσότητα αυτή, εμφάνιζαν μεγαλύτερο κίνδυνο καταγμάτων. Παν μέτρον άριστον, λοιπόν.

Εξάλλου, μελέτη του 2011 υπέδειξε ότι η μπύρα βοηθά στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης λίθων στα νεφρά. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας της διουρητικής της δράσης. Τέλος, φαίνεται ότι υπό προϋποθέσεις ωφελεί την καρδιά. Όπως έδειξε μελέτη που έγινε στην Ιταλία σε δείγμα πάνω από 200.000 άτομα, όσοι έπιναν ένα ποτήρι μπύρα την ημέρα είχαν κατά 31% μειωμένες πιθανότητες να εμφανίσουν καρδιακές παθήσεις, λόγω των φυσικών αντιοξειδωτικών της, τις φαινόλες.

ΠΗΓΗ: MSU (Michigan State University)/ American Homebrewers Association