Ο περιορισμός της καθιστικής ζωής συμβάλει στη μείωση του κινδύνου για Αλτσχάιμερ

Προηγούμενες μελέτες δείχνουν ότι ορισμένοι παράγοντες του τρόπου ζωής - όπως η υγιεινή διατροφή, το κάπνισμα, ο επαρκής ύπνος και η τακτική άσκηση – μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου για τη Νόσο Αλτσχάιμερ. Υπολογίζεται ότι 32 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζουν επί του παρόντος με αυτόν τον τύπο άνοιας.

«Δεν υπάρχουν τρέχουσες θεραπείες που να θεραπεύουν τη Νόσο Αλτσχάιμερ», δήλωσε στο Medical News Today η Marissa A. Gogniat, PhD, επίκουρη καθηγήτρια νευρολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ. «Ως εκ τούτου, οι τροποποιήσιμοι παράγοντες υγείας που μπορεί να αποτρέψουν τη νόσο Αλτσχάιμερ έχουν μεγάλο ενδιαφέρον και είναι απαραίτητοι».

Η Gogniat είναι η συγγραφέας μιας νέας μελέτης, σύμφωνα με την οποία οι ηλικιωμένοι που περνούν περισσότερο χρόνο καθιστοί ή ξαπλωμένοι μπορεί να διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για χαμηλότερη γνωστική λειτουργία και συρρίκνωση του εγκεφάλου σε περιοχές που συνδέονται με την ανάπτυξη της νόσου, ανεξάρτητα από το πόσο ασκούνταν.

Για αυτήν τη μελέτη, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα υγείας από 404 συμμετέχοντες, ηλικίας 50 ετών και άνω, στο έργο Vanderbilt Memory and Aging Project. Οι συμμετέχοντες στη μελέτη κλήθηκαν να φορούν ένα ρολόι παρακολούθησης δραστηριότητας - που ονομάζεται τριαξονικό επιταχυνσιόμετρο - για 24 ώρες την ημέρα για 1 εβδομάδα, ενώ πραγματοποιήθηκαν νευροψυχολογική αξιολόγηση και μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου για μια περίοδο 7 ετών.

Μετά από ανάλυση, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες που περνούσαν περισσότερο χρόνο καθιστοί διέτρεχαν υψηλότερο κίνδυνο να εμφανίσουν γνωστική έκπτωση και νευροεκφυλιστικές αλλαγές, όπως χαμηλότερο όγκο ιππόκαμπου, ανεξάρτητα από το πόσο ασκούνταν.

«Αυτή η μελέτη έδειξε ότι, ακόμη και μετά τον υπολογισμό του πόσο σωματικά δραστήριοι ήταν οι άνθρωποι, η καθιστική συμπεριφορά εξακολουθούσε να προβλέπει τη γνωστική έκπτωση και το νευροεκφυλισμό», ανέφερε η συγγραφέας.

Επιπλέον, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι αυτά τα ευρήματα ήταν ισχυρότερα στους συμμετέχοντες στη μελέτη που έφεραν το αλληλόμορφο APOE-e4, το οποίο είναι ένας γνωστός γενετικός παράγοντας κινδύνου για τη νόσο Αλτσχάιμερ.

«Θα ήθελα να δω αν τα αποτελέσματα είναι δυνατόν να αναπαραχθούν, δηλαδή εάν άλλες μελέτες θα οδηγήσουν σε παρόμοια αποτελέσματα», δήλωσε η Constance Katsafanas, DO, νευρολόγος στο Marcus Neuroscience Institute και διευθύντρια προγράμματος του Florida Atlantic University Schmidt College of Medicine's Neurology Residency Program. 

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

«Θα ήθελα επίσης να δω μελέτες που παρακολουθούν τη δραστηριότητα έναντι του χρόνου καθιστικής συμπεριφοράς κατά τη διάρκεια της μελέτης. Αυτή η μελέτη κατέγραψε το επίπεδο δραστηριότητας για 1  εβδομάδα και οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν στη συνέχεια για 7 χρόνια. Θα ήθελα να δω το επίπεδο δραστηριότητας να παρακολουθείται για όλη τη διάρκεια της μελέτης».

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο Alzheimer’s & Dementia: The Journal of the Alzheimer’s Association