Η διέγερση του εγκεφάλου αντιμετωπίζει την ακράτεια ούρων

Η επιστροφή στο σπίτι μετά από μια κουραστική μέρα μπορεί να είναι ιδιαίτερα ανακουφιστική, αλλά για μερικούς ανθρώπους, το να δουν την πόρτα του σπιτιού ή να βάλουν το κλειδί στην κλειδαριά πυροδοτεί μια έντονη επιθυμία για ούρηση. Αυτό το φαινόμενο αποτελεί το αντικείμενο νέας μελέτης από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ, οι οποίοι διαπίστωσαν ότι οι ασκήσεις ενσυνειδητότητας ή/και η μη επεμβατική διέγερση του εγκεφάλου θα μπορούσαν να μειώσουν τις διαρροές της ουροδόχου κύστης και το αίσθημα του επείγοντος που προκαλείται υπό αυτές τις συνθήκες.

Τα ευρήματα της πιλοτικής μελέτης, της 1ης αξιολόγησης θεραπειών που βασίζονται στον εγκέφαλο για την ακράτεια ούρων, δημοσιεύονται στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Continence. Σε μία προηγούμενη μελέτη, οι ερευνήτριες Clarkson και Conklin έδειξαν στους συμμετέχοντες φωτογραφίες από τις δικές τους εξώπορτες ή άλλα ερεθίσματα και στη συνέχεια εικόνες πραγμάτων που δεν προκαλούσαν επείγουσα ανάγκη για ούρηση, ενώ έκαναν μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου τους. Ένα μέρος του εγκεφάλου που ονομάζεται προμετωπιαίος φλοιός ήταν πιο ενεργό όταν οι συμμετέχοντες έβλεπαν εικόνες που σχετίζονταν με την ανάγκη για ούρηση.

Οι ερευνητές υπέθεσαν ότι η ενεργοποίηση αυτού του τμήματος του εγκεφάλου κατά την έκθεση σε σήματα επείγουσας ανάγκης - μέσω της ενσυνειδητότητας ή/και της διέγερσης του εγκεφάλου μέσω μιας μη επεμβατικής τεχνικής που ονομάζεται διακρανιακή διέγερση συνεχούς ρεύματος (tDCS) - θα μπορούσε να βελτιώσει την ικανότητα των συμμετεχόντων να ρυθμίζουν τις αντιδράσεις σε αυτά τα σήματα και να ελέγχουν την επείγουσα ανάγκη για ούρηση και τη διαρροή.

Παρακολούθησαν 61 γυναίκες ηλικίας άνω των 40 ετών που ανέφεραν τακτικές διαρροές που προκαλούσαν περιστασιακά προβλήματα και τις χώρισαν τυχαία σε 1 από τις 3 ομάδες: Οι συμμετέχουσες είτε άκουσαν μια 20λεπτη άσκηση ενσυνειδητότητας, είτε έλαβαν tDCS είτε και τα 2, ενώ έβλεπαν προσωπικές φωτογραφίες ενεργοποίησης.

Μετά την ολοκλήρωση 4 συνεδριών στο ιατρείο σε διάστημα 5 έως 6 ημερών, οι συμμετέχουσες και στις 3 ομάδες παρουσίασαν μειωμένη επείγουσα ανάγκη όταν έβλεπαν ερεθίσματα ενεργοποίησης. Οι γυναίκες και στις 3 ομάδες ανέφεραν επίσης βελτίωση στον αριθμό των επεισοδίων επείγουσας ανάγκης για ούρηση και των διαρροών μετά την ολοκλήρωση των συνεδριών.

Παρόλο που αυτή η πιλοτική μελέτη δεν είχε ομάδα ελέγχου για σύγκριση, οι ερευνητές λένε ότι το μέγεθος της βελτίωσης από το tDCS και την ενσυνειδητότητα ήταν παρόμοιο με αυτό που έχουν αναφέρει άλλες έρευνες για παρεμβάσεις όπως η φαρμακευτική αγωγή και η θεραπεία του πυελικού εδάφους.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

«Παρόλο που χρειάζεται να κάνουμε περισσότερη έρευνα, αυτά τα αποτελέσματα είναι πραγματικά ενθαρρυντικά, επειδή υποδηλώνουν ότι ένα συμπεριφορικό εργαλείο όπως η ενσυνειδητότητα μπορεί να αποτελέσει μια εναλλακτική ή επιπρόσθετη μέθοδο βελτίωσης των συμπτωμάτων», δήλωσε η Cynthia Conklin, Ph.D., αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Ψυχιατρικής του Pitt.