ΙατροίΔιατροφολόγοιΑισθητικοίΝοσηλευτήριαΔιαγνωστικάΧημείαΦαρμακείαΓυμναστήριαΑσφάλειες

Μακρύς ο δρόμος προς την νομιμοποίηση της ευθανασίας

10 Μαΐου 2022, 17:18

images

Έχουμε ακόμη δρόμο να διανύσουμε όσον αφορά τη νομιμοποίηση της ευθανασίας δήλωσε η Πρόεδρος της Βουλής Αννίτα Δημητρίου.

Κατά την επίσκεψη της χθες στο Ινστιτούτο Γενετικής και Νευρολογίας, ερωτηθείσα για το εάν έχει σχηματίσει κάποια άποψη για το θέμα της ευθανασίας, αναφορικά με το γεγονός ότι περισσότεροι από τους μισούς Κύπριους κατατάσσονται υπέρ, σχολίασε ότι αυτό είναι ένα δύσκολο θέμα.

«Ως Βουλή των Αντιπροσώπων έχουμε οργανώσει σε συνεργασία με τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο δύο συνέδρια μέχρι τώρα. Υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις και στον νομικό και στον επιστημονικό κύκλο, όπως υπάρχουν και διαφορετικές προσεγγίσεις και αποφάσεις», δήλωσε.

Σημείωσε ότι «λαμβάνονται όλα υπόψη για να μπορέσουμε να καταλήξουμε στην οποιαδήποτε εισήγηση. Προς το παρόν δεν έχουμε κάποιο νομοσχέδιο ή πρόταση νόμου, όμως θεωρώ ότι η δημόσια συζήτηση που γίνεται προσθέτει στο να έχουμε μία καλύτερη επιστημονική και ορθότερη άποψη».

«Έχουμε ακόμη δρόμο να διανύσουμε, θεωρώ», κατέληξε.

Έρευνα Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής Κύπρου

Η Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής Κύπρου (ΕΕΒΚ) διεξήγαγε έρευνα για τις στάσεις, τις γνώσεις και τις αντιλήψεις των Κυπρίων σχετικά με την ευθανασία.

Μεταξύ άλλων, τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι το 91% των συμμετεχόντων δεν γνωρίζει κάποια περίπτωση ευθανασίας ή υποβοηθούμενης από γιατρό αυτοκτονίας ή υποβοηθούμενου από γιατρό θανάτου μέσα από τον προσωπικό ή ευρύτερο κοινωνικό τους κύκλο, ενώ το 9% γνωρίζει.

Ακόμη, το 71% δεν θα αναφέρει ποτέ την ευθανασία κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου μήνα, ενώ το 20% θα το αναφέρει 1-2 φορές, το 3% 3-4 φορές και το 1% περισσότερο από 5 φορές.

Αξίζει να αναφερθεί ότι στο ερώτημα εάν θα έρχονταν αντιμέτωποι με πολύ δύσκολες συνθήκες διαβίωσης και σοβαρών προβλημάτων υγείας, θα εξέταζαν το ενδεχόμενο της ευθανασίας ή του υποβοηθούμενου από γιατρό θανάτου ή της υποβοηθούμενης από γιατρό αυτοκτονίας, το 45% απάντησε ότι θα το εξέταζε σαν επιλογή χωρίς απαραίτητα να πάρει απόφαση, το 22% δεν πρόκειται να το εξετάσει, και το 13% ναι θα το έπαιρνε απόφαση.

Αναφορικά με το εάν συμφωνούν ή διαφωνούν με τα άτομα που μεταβαίνουν στο εξωτερικό για ευθανασία ή τον υποβοηθούμενο από γιατρό θάνατο ή την υποβοηθούμενη από γιατρό αυτοκτονία, το 33% των συμμετεχόντων δήλωσε ότι συμφωνεί, το 16% δήλωσε ότι διαφωνεί και το 28% δήλωσε ότι ούτε συμφωνεί ούτε διαφωνεί.

Η πλειοψηφία των συμμετεχόντων είχε ηλικία 31-40 ετών (35%). Ακολουθούν οι ηλικίες 28-25 ετών (18%), 26-30 ετών (18%) και 41-50 ετών (18%). Η μειοψηφία αφορούσε τις ηλικίες 61-70 ετών (2%) και 71-80 ετών (1%).

Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας στην Κυπριακή Δημοκρατία

Σύμφωνα με την Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής Κύπρου (ΕΕΒΚ), η ευθανασία ορίζεται ως o θάνατος που προκύπτει από την πρόθεση ενός προσώπου να θανατώσει άλλο πρόσωπο, με τη χρήση των πλέον ήπιων και εύκολων διαθέσιμων μέσων, που αποσκοπεί αποκλειστικά στο βέλτιστο συμφέρον του προσώπου που αποβιώνει.

Σημειώνεται ότι στην Κυπριακή Δημοκρατία η ιατρική δεοντολογία ρυθμίζεται από τους περί  Ιατρικής Επαγγελματικής Δεοντολογίας Κανονισμούς, οι οποίοι εκδίδονται δυνάμει του περί Ιατρών (Σύλλογοι, Πειθαρχία και Ταμείο Συντάξεων) Νόμου.

Η παράγραφος 51 των Κανονισμών η οποία αναφέρεται στο ρόλο του γιατρού στα τελευταία στάδια της ζωής πριν τον επερχόμενο θάνατο, προνοεί ρητά ότι «Η ενεργητική από μέρους του ιατρού  επιτάχυνση του θανάτου δεν επιτρέπεται με κανένα μέσο». Στο αξίωμα αυτό πέραν  της ιατρικής ηθικής είναι θεμελιωμένη η εμπιστοσύνη ιατρού-ασθενούς.

Όπως αναφέρει η ΕΕΒΚ, η μόνη αναφορά στον όρο της ευθανασίας γίνεται στον Κώδικα Ιατρικής  Δεοντολογίας. Συγκεκριμένα, δεν επιτρέπει την ενεργητική ευθανασία ενώ αποδέχεται την μη-εκούσια παθητική ευθανασία σε περίπτωση εγκεφαλικού  θανάτου υπό προϋποθέσεις οι οποίες προβλέπονται ρητά και εφόσον υπάρχει γραπτή συγκατάθεση δύο ξεχωριστών ιατρών.

Έχει ξεκινήσει το τελευταίο χρονικό διάστημα και βρίσκεται σε εξέλιξη ο κοινωνικός διάλογος για  το θέμα της ευθανασίας, ο οποίος είναι δυνατό να οδηγήσει στη διαπίστωση πραγματικής ανάγκης για ειδική νομοθέτηση.

«Υπό αυτό το φως, είναι απαραίτητο  όπως οι βιοηθικές πτυχές της ευθανασίας προσμετρηθούν και ληφθούν υπόψη ώστε  να συμβάλουν στη σύνταξη των νομοθετικών κειμένων τα οποία να αντανακλούν και να απεικονίζουν τις βασικές αρχές τους σε συνάρτηση με το αξιακό σύστημα της  κυπριακής κοινωνίας (ή του κυπριακού πληθυσμού)», καταλήγει.

Της Ουρανίας Στυλιανού

Σχετικά Άρθρα