Ο θόρυβος μειώνει την απόδοση των παιδιών

Κάποιοι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να κοιμηθούν μέσα σε περιβάλλον ηχορύπανσης ενώ κάποιοι άλλοι δεν τα καταφέρνουν να κλείσουν μάτι, αν δεν επικρατεί άκρα …του τάφου σιωπή!

Αυτή είναι μια υποκειμενική αλήθεια που όλοι έχουμε παρατηρήσει.

Εκείνο που δεν γνωρίζουμε είναι ότι υπάρχει αντικειμενικά μετρήσιμη βλάβη σε γνωστικό επίπεδο για όσους ζουν ή σπουδάζουν ή εργάζονται σε περιβάλλον με επικρατεί φασαρία…

«Ο θόρυβος είναι έννοια σχετική ή και υποκειμενική, καθώς το ίδιο γεγονός (πχ ένας συγκεκριμένος ήχος) άλλοτε θεωρείται θόρυβος και άλλοτε είναι επιθυμητός» γράφει η Wikipedia.

Ορισμένες μελέτες υποστηρίζουν ότι είναι η υποκειμενική ενόχληση που μας κάνει κακό και όχι η αντικειμενική ένταση του θορύβου (Nivision&Endresen, 1993).

Η πιο γνωστή μελέτη για τις επιπτώσεις του περιβαλλοντικού θορύβου έγινε το 2005 από τον Δρ Stansfeld και τους συνεργάτες του που ερεύνησαν πώς ο θόρυβος από αεροσκάφη και από την κίνηση των αυτοκινήτων επηρέασε τη γνωστική λειτουργία και υγεία 3.000 παιδιών.

Στη μελέτη συμμετείχαν εθελοντές από την Ολλανδία, την Ισπανία και τις ΗΠΑ.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι υπάρχει συσχέτιση έκθεσης-αποτελέσματος ανάμεσα στη χρόνια έκθεση στο θόρυβο που προκαλούσαν τα αεροσκάφη κοντά σε περιοχές όπου υπήρχαν σχολεία (όχι στο θόρυβο από την κυκλοφορία των αυτοκινήτων) και στη μειωμένη κατανόηση του γραπτού λόγου και τη μνήμη αναγνώρισης στα παιδιά.

Η εξήγηση που έδωσαν οι ερευνητές ήταν ότι«ο ήχος που παρουσιάζει αξιόλογη μεταβολή με την πάροδο του χρόνου αδυνατίζει τη γνωστική λειτουργία, ενώ ο ήχος που δεν μεταβάλλεται έχει μικρή επίδραση». Εξάλλου, άλλη μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι επιδόσεις των παιδιών σε σχολικές αίθουσες που βρίσκονταν κοντά σε γραμμές τρένων ήταν χαμηλότερες σε σχέση με αυτές που είχαν περισσότερη ησυχία (Bronzaft&McCarthy, 1975).

Μελέτη του 2009 από τον ερευνητή Graham και τους συνεργάτες του κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα υψηλά επίπεδα εσωτερικού θορύβου, σχετίζονταν με την απόσυρση του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος κατά τη διάρκεια του δεύτερου μισού της περιόδου του ύπνου.

Οι αλλαγές στη δραστηριότητα του αυτόνομου νευρικού συστήματος, κατά τη διάρκεια του ύπνου, μπορεί να σχετίζονται με αλλαγές στην ευεξία και τη μακροχρόνια κατάσταση υγείας του ατόμου.