Τι είναι ο φετιχισμός και πως τον αναγνωρίζουμε

Φετιχισμός είναι η τάση ταύτισης του ατόμου με αντικείμενα σε βαθμό που να μην μπορεί να λειτουργήσει χωρίς αυτά.

Στις πρωτόγονες θρησκείες το «φετίχ» αποτελούσε ένα αντικείμενο λατρείας.

Αρχικά η λέξη προήλθε από το πορτογαλικό feitiço (φεϊτίσο = μαγγανεία) και από τα λατινικά, factitius ή facere, που σημαίνει «για να κάνει».

Οι γλωσσολόγοι πιστεύουν ότι η λέξη δημιουργήθηκε μετά την ανακάλυψη από τους Πορτογάλους εξερευνητές του 15ου αιώνα ξύλινων ή πέτρινων ομοιωμάτων λατρείας ιθαγενών της Δ. Αφρικής. Αργότερα ο όρος fetishism χρησιμοποιήθηκε για το χαρακτηρισμό ειδικών σεξουαλικών συμπεριφορών από τους Binet (1887) και Krafft-Ebing (1886/1965).

Αυτά ως προς τον όρο… Αλλά η πραγματικότητα είναι διόλου βαρετή!

Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο που δεν μπορούν να λειτουργήσουν σεξουαλικά αν δεν φορούν συγκεκριμένα ρούχα, δεν χρησιμοποιούν συγκεκριμένα αντικείμενα ακόμα κι αν δεν βρίσκονται σε περιβάλλον διαμορφωμένο με τον «κατάλληλο» για αυτούς διάκοσμο.

Οι φετιχιστές μπορεί να είναι light ως πολύ σοβαρές περιπτώσεις ψυχοπαθολογίας.

Τα διαγνωστικά κριτήρια για το φετιχισμό είναι:

-Για πάνω από 6 μήνες, επαναλαμβανόμενες και επίμονες σεξουαλικές φαντασιώσεις, επιθυμίες, ή συμπεριφορές που περιλαμβάνουν τη χρήση αντικειμένων .

-Οι σεξουαλικές αυτές φαντασιώσεις, επιθυμίες και συμπεριφορές προκαλούν σημαντική κλινική δυσφορία ή διαταραχή στην κοινωνική, εργασιακή, ή άλλη σημαντική περιοχή της λειτουργικότητας.

-Τα φετιχιστικά αντικείμενα δεν περιορίζονται μόνο σε είδη γυναικείων ρούχων (όπως στον μετενδυματικό φετιχισμό) ή σε αντικείμενα σχεδιασμένα με σκοπό τη γεννητική ευχαρίστηση .

Για την δημιουργία των φετίχ και την αντιμετώπισή τους υπάρχουν διάφορες θεωρίες και διάφορες «σχολές»…

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ο Φρόυντ έλεγε ότι η επιλογή του φετίχ προσδιορίζεται από τραυματικές εμπειρίες της παιδικής περιόδου. Ανέπτυξε την έννοια του «άγχους ευνουχισμού», υποθέτοντας ότι το φετιχιστικό αντικείμενο αναπαριστά το πέος που προστατεύει τον άνδρα από το φόβο του ευνουχισμού.

Ο Nagler (1957), συνοψίζοντας τις ψυχαναλυτικές απόψεις σχετικά με τον φετιχισμό, τόνισε ότι ο φετιχιστής είναι ένα άτομο που προσπαθεί να ξεπεράσει τη χαμηλή αυτοπεποίθηση και τα αισθήματα ανικανότητας μέσα από τη χρήση ενός άψυχου αντικειμένου, του φετίχ.

ΠΗΓΗ: Valerie Steele, Fetish: Fashion, Sex, and Power, Oxford University