Ενδοσεξουαλικός ανταγωνισμός: Υπάρχει κι αυτό....

Νέα ευρήματα από μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Evolutionary Behavioral Sciences δείχνουνότι στα άτομα με χαμηλό ύχος,δενείναι μόνοτο πραγματικό ανάστημα πουσχετίζεται μετησυμπεριφορά, αλλά η ψυχολογική αντίληψη πουέχουν για την εμφάνισή τους. Η δυσαρέσκεια που μπορεί να νιώθειένα άτομογια το ανάστημάτου φαίνεται να συνδέεται με αυξημένα επίπεδα φθόνου, ζήλειας και ανταγωνισμού προςάτομα τουίδιουφύλου (ιδίωςμεταξύτων ανδρών) -μια μορφήκοινωνικήςδυναμικής πουοι επιστήμονεςονομάζουν«ενδοσεξουαλικό ανταγωνισμό».

Η έρευνα εξετάζει πώς τόσο το πραγματικό όσο και το αντιλαμβανόμενο ύψος σχετίζονται με κοινωνικές συμπεριφορές όπως η ανταγωνιστικότητα, ο φθόνος και η ζήλεια. Στο πλαίσιο αυτό, ο ενδοσεξουαλικός ανταγωνισμός αφορά τη διεκδίκηση κοινωνικού κύρους, πόρων ή ρομαντικών συντρόφων μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου.

Τα ψηλότερα άτομα θεωρούνται συχνά πιο ελκυστικά, ικανά και κοινωνικά κυρίαρχα: αντιλήψεις που ενισχύουν τα πλεονεκτήματά τους σε διάφορους τομείς της ζωής. Αυτή η κοινωνική προκατάληψη υπέρ του ύψους αφορά κυρίως τους άνδρες, ωστόσο η επιθυμία για ψηλότερο ανάστημα επηρεάζει και τα δύο φύλα. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι οι κοντύτεροι άνδρες τείνουν να υπερεκτιμούν το ύψος τους και να εκδηλώνουν μεγαλύτερη ζήλεια ή αίσθημα κατωτερότητας, όταν συναναστρέφονται με άλλους άνδρες. Όμως μέχρι σήμερα, η εσωτερική ψυχολογική επίδραση της δυσαρέσκειας για το ύψος δεν είχε μελετηθεί εις βάθος.

Για να διερευνήσουν το φαινόμενο, οι μελετητές ανέλυσαν δεδομένα από 302 ετεροφυλόφιλους ενήλικες στις Ηνωμένες Πολιτείες, ηλικίας 20 έως 72 ετών. Περίπου το 63% των συμμετεχόντων ήταν άνδρες και σχεδόν τα τρία τέταρτα ήταν λευκοί. Κλήθηκαν να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια σχετικά με το πραγματικό τους ύψος, το ιδανικό ύψος και τον βαθμό ικανοποίησης από το ανάστημά τους. Επιπλέον, αξιολογήθηκαν σε κλίμακες που μετρούσαν την τάση προς φθόνο, ζήλεια και ανταγωνισμό απέναντι σε συνομηλίκους του ίδιου φύλου.

Ο ενδοσεξουαλικός ανταγωνισμός μετρήθηκε μέσω μιας κλίμακας 12 στοιχείων, η οποία περιλάμβανε τρεις επιμέρους παραμέτρους: φθόνο (π.χ. ενόχληση για την ελκυστικότητα άλλων), ζήλεια (π.χ. αντιπάθεια για τη φιλοδοξία συνομηλίκων) και ανταγωνιστικότητα (π.χ. επιθυμία υπεροχής έναντι άλλων του ίδιου φύλου). Η δυσαρέσκεια για το ύψος αξιολογήθηκε με δύο ερωτήσεις: εάν οι συμμετέχοντες ήθελαν να είναι ψηλότεροι και εάν ήταν ικανοποιημένοι με το ύψος τους.

Όπως περίμενε η ερευνητική ομάδα, οι περισσότεροι συμμετέχοντες –άνδρες και γυναίκες -εξέφρασαν την επιθυμία να είναι ψηλότεροι. Οι άνδρες ανέφεραν μεγαλύτερα επίπεδα ανταγωνιστικότητας σε σχέση με φθόνο ή ζήλεια, ενώ οι γυναίκες εμφάνισαν υψηλότερα επίπεδα φθόνου. Αν και οι άνδρες είχαν μεγαλύτερο μέσο ύψος, δήλωσαν ισχυρότερη επιθυμία για ακόμη μεγαλύτερο ανάστημα από ό,τι οι γυναίκες.

Οι συμμετέχοντες που είτε ήταν κοντύτεροι είτε ένιωθαν μεγαλύτερη δυσαρέσκεια για το ύψος τους, ήταν πιο πιθανό να παρουσιάσουν αυξημένα επίπεδα ζήλειας, φθόνου και ανταγωνιστικότητας. Αυτές οι συσχετίσεις ήταν πιο έντονες στους άνδρες. Αντίθετα, στις γυναίκες, δεν φάνηκε να υπάρχει ισχυρή σύνδεση μεταξύ του πραγματικού ύψους και της ανταγωνιστικής συμπεριφοράς αλλά η επιθυμία για μεγαλύτερο ύψος είχε σημαντικό ψυχολογικό βάρος.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι η δήλωση «Είμαι ικανοποιημένος με το ύψος μου» δεν συσχετιζόταν σε μεγάλο βαθμό με τον ενδοσεξουαλικό ανταγωνισμό, σε αντίθεση με την επιθυμία για μεγαλύτερο ύψος, η οποία φάνηκε να αποτελεί πιο ισχυρό δείκτη σχετικών συναισθημάτων.