Από μικροί στα βάσανα: Ας δίνουμε μεγαλύτερη προσοχή στους παιδικούς έρωτες

Τα μικρά παιδιά μπορεί να μιλούν για συμμαθητές που τους "αρέσουν ερωτικά" όλη μέρα με τους φίλους τους, ωστόσο, αυτοί δεν τα καταλαβαίνουν, ούτε μπορούν να δώσουν μια καλή συμβουλή. Εδώ είναι που πρέπει να παρεμβαίνουν οι γονείς.

Όταν μιλάτε για "crushes" (ερωτικά σκιρτήματα) στα παιδιά, ρωτήστε τα γιατί τους αρέσει, ποιος τους αρέσει, ή τι είδους πράγματα μπορεί να θέλουν να κάνουν με το άτομο που τους αρέσει. Μιλήστε επίσης για το τι συμβαίνει εάν οι δύο άνθρωποι δεν αισθάνονται το ίδιο. Η συζήτηση για τον έρωτα βοηθά σε μία ομαλή μετάβαση σε αυτό το παιδικό στάδιο, μειώνοντας τη ντροπή που μπορεί να νιώθουν. Οι γονείς θα πρέπει να είναι γενικά πολύ προσεκτικοί και να μην υποβαθμίζουν αυτό που νιώθουν τα μικρά παιδιά.

Η περιφρόνηση του ζητήματος μπορεί να είναι δυνητικά επιβλαβής για τα παιδιά και μπορεί να τα κάνει λιγότερο πρόθυμα να μοιραστούν τα συναισθήματά τους στο μέλλον. Όταν όμως οι γονείς παίρνουν στα σοβαρά τα συναισθήματα των παιδιών τους, μαθαίνουν στα παιδιά να επεξεργάζονται τα συναισθήματα αυτά.

Εάν η απλή αναφορά στον έρωτα κάνει το παιδί σας να σιωπά, προσπαθήστε να φέρετε προς τα εκεί τη συζήτηση. Η Amy Lang, παιδαγωγός γονέων και σεξουαλικότητας συνιστά να κάνετε ευρείες ερωτήσεις σχετικά με τον έρωτα στο σχολείο, για παράδειγμα. Αν αυτό αποτύχει, οι γονείς μπορούν να πουν τις ιστορίες τους σχετικά με τους έρωτες ως παιδιά, τι θυμούνται και πώς ένιωσαν.

«Αυτό λέει στο παιδί σου ότι ξέρεις για αυτό το θέμα από πρώτο χέρι και είναι εντάξει να το συζητήσετε. Είναι δουλειά σου να βοηθάς το παιδί να έχει υγιείς σχέσεις» προσθέτει. Η Lang αναφέρει εξάλλου ότι "το παιδί μου δεν θα μου πει για ποιον τρέφει συναισθήματα, γι' αυτό μιλάω γενικά για τον έρωτα και ασχολούμαι με αυτό. Δεν είναι δουλειά τους να μάς πουν οτιδήποτε ή να κάνουν ερωτήσεις. Εμείς πρέπει να το κάνουμε».

Όπως σημειώνει μάλιστα η ειδικός, "μια πληροφορία που θα ήθελα να μου έλεγαν οι γονείς μου όταν ερωτεύτηκα στην παιδική μου ηλικία  είναι ότι οι περισσότεροι έρωτες  δεν καταλήγουν σε σχέσεις". 

"Λιγότερο από το 20% των παιδιών γυμνασίου έχουν αμοιβαίες ρομαντικές σχέσεις", προσθέτει η Julie Bowker, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπάφαλο στη Νέα Υόρκη. 

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

"Και το 20% των παιδιών γυμνασίου αποφοιτούν χωρίς να έχουν μια σοβαρή, μόνιμη σχέση. Τα παιδιά πρώτης σχολικής ηλικίας μπορεί να ωφεληθούν από το να γνωρίζουν ότι τα περισσότερα δεν είναι έτοιμα για μια σχέση μέχρι την ηλικία των 14 ετών. Μέχρι τότε, και ακόμη και μετά, δεν υπάρχει τίποτα κακό ή περίεργο στο να έχετε περιστασιακούς έρωτες και σχέσεις" καταλήγει για όσα πρέπει να συμβουλεύσουν οι γονείς.