30 Μαΐου: Ημέρα αφιερωμένη στην πολλαπλή σκλήρυνση

Η πολλαπλή σκλήρυνση είναι μία αυτοάνοση, νευροεκφυλιστική νόσος που προσβάλλει το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και αποτελεί τη συχνότερη αιτία νευρολογικής αναπηρίας σε νέους ανθρώπους. Υπολογίζεται ότι παγκοσμίως 2,8 εκατομμύρια άτομα πάσχουν από τη νόσο, με τους ασθενείς στην Ευρώπη να υπολογίζονται σε περίπου 1,2 εκατομμύρια.

Η συχνότητα διάγνωσης της νόσου τείνει να αυξάνεται τα τελευταία έτη παγκοσμίως και προσβάλλει συχνότερα της γυναίκες από τους άνδρες με τα ακριβή αίτια να είναι άγνωστα. Συνήθως πάντως εμφανίζεται σε  νέους ενήλικες 20-40 ετών, όμως λιγότερο συχνά μπορεί να διαγνωσθεί και στην παιδική/εφηβική ηλικία όπως και σε μεγαλύτερες ηλικίες.

Συμπτώματα που πρέπει να οδηγούν άμεσα στο νευρολόγο είναι η ανεξήγητη μυϊκή αδυναμία, η θολή όραση, η διπλωπία και η αστάθεια που δεν προϋπήρχε. Η σύγχρονη θεραπευτική προσέγγιση  της νόσου έχει ως στόχο την ανάσχεση της εξέλιξης της αναπηρίας και τη διατήρηση της ποιότητας ζωής και προς αυτή την κατεύθυνση έχουν αναπτυχθεί πολλά αποτελεσματικά φάρμακα.

Δεν πρόκειται ωστόσο για την ίδια νόσο σε όλους τους πάσχοντες. Υπάρχουν τα εξής είδη που έχουν διαφορετική εξέλιξη:

Κλινικά Μεμονωμένο Σύνδρομο (Clinically Isolated Syndrome).

Υποτροπιάζουσα ή Διαλείπουσα Μορφή Πολλαπλής Σκλήρυνσης (Relapsing-Remitting Multiple Sclerosis) που είναι η πιο συχνή μορφή της νόσου, με αυτήν ξεκινά το 85% των ασθενών. 

Δευτεροπαθώς Προϊούσα Μορφή Πολλαπλής Σκλήρυνσης (Secondary Progressive Multiple Sclerosis) η οποία μπορεί να αναπτυχθεί χρόνια ή και δεκαετίες μετά την πρώτη διάγνωση.

Πρωτοπαθής Προϊούσα Μορφή Πολλαπλής Σκλήρυνσης (Primary Progressive Multiple Sclerosis) στην οποία οι ασθενείς παρουσιάζουν προοδευτική κλινική επιδείνωση των συμπτωμάτων και της αναπηρίας από την αρχή, αντί για ξαφνικές κρίσεις ή υποτροπές.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Ακτινολογικά Μεμονωμένο Σύνδρομο (Radiologically Isolated Syndrome)που αφορά περιπτώσεις κατά τις οποίες ανευρίσκονται στη μαγνητική τομογραφία αλλοιώσεις συμβατές με πολλαπλή σκλήρυνση χωρίς όμως να έχουν εμφανιστεί ποτέ συμπτώματα.