Η σεξουαλική επιθυμία των γυναικών επηρεάζεται περισσότερο από το στρες

Μελέτη στην Αυστρία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το στρες συνδέεται με μειωμένη σεξουαλική επιθυμία και διέγερση. Αντίστροφα, η σεξουαλική δραστηριότητα συσχετίστηκε με χαμηλότερα επακόλουθα επίπεδα της ορμόνης του στρες, της κορτιζόλης. Η εργασία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Psychoneuroendocrinology. Το στρες και η σεξουαλικότητα είναι στενά συνδεδεμένα, επειδή περιλαμβάνουν επικαλυπτόμενες ορμονικές, συναισθηματικές και γνωστικές διεργασίες. Όταν ένα άτομο βιώνει χρόνιο στρες, το σώμα απελευθερώνει υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης, η οποία μπορεί να επηρεάσει τις ορμόνες του φύλου όπως η τεστοστερόνη και τα οιστρογόνα. Αυτή η ορμονική ανισορροπία μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη λίμπιντο και δυσκολίες στη σεξουαλική διέγερση ή την απόδοση.

Το άγχος μπορεί επίσης να περιορίσει την προσοχή και να αυξήσει την αυτογνωσία, καθιστώντας πιο δύσκολο το να νιώσουμε χαλάρωση ή συναισθηματική σύνδεση με το σύντροφό μας. Σε ορισμένα άτομα, ωστόσο, το άγχος μπορεί να αυξήσει τη σεξουαλική επιθυμία ως μορφή συναισθηματικής απελευθέρωσης.

Η συγγραφέας της μελέτης Hanna M. Mües και οι συνεργάτες της διερεύνησαν τη σχέση μεταξύ του υποκειμενικού στρες και των επιπέδων της ορμόνης του στρες κορτιζόλης αφενός, και της σεξουαλικής επιθυμίας, διέγερσης και δραστηριότητας αφετέρου. Ενδιαφέρθηκαν ιδιαίτερα για το πώς εξελίσσονται αυτές οι συσχετίσεις στην καθημερινή ζωή. Με βάση το μοντέλο «φροντίδα και φιλία», υπέθεσαν ότι η σχέση μεταξύ σεξουαλικότητας και μείωσης του στρες θα ήταν ισχυρότερη στις γυναίκες παρά στους άνδρες.

Όπως μεταδίδει το PsyPost, οι συμμετέχοντες στρατολογήθηκαν μέσω φυλλαδίων και διαδικτυακών αναρτήσεων. Ενώ αρχικά αξιολογήθηκαν 270 άτομα, το τελικό δείγμα της μελέτης αποτελούνταν από 63 υγιείς, ετεροφυλόφιλους συμμετέχοντες ηλικίας μεταξύ 19 και 32 ετών (32 γυναίκες και 31 άνδρες). Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν περίπου 24,5 έτη.

Για 14 συνεχόμενες ημέρες, οι συμμετέχοντες χρησιμοποίησαν ένα iPod για να αξιολογήσουν τη σεξουαλική τους διέγερση, τη σεξουαλική επιθυμία και το άγχος τους έως 6 έξι φορές την ημέρα. Επίσης, έδωσαν δείγματα σάλιου 6 φορές την ημέρα για ανάλυση κορτιζόλης. Αμέσως μετά από οποιαδήποτε σεξουαλική δραστηριότητα (εντός 15 λεπτών), οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν μια επιπλέον σχετική αναφορά.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι, όταν οι συμμετέχοντες ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα στρες, έτειναν επίσης να βιώνουν χαμηλότερα επίπεδα σεξουαλικής επιθυμίας και διέγερσης ταυτόχρονα. Ενώ αυτό ίσχυε και για τα 2 φύλα, η αντίστροφη συσχέτιση – το ότι δηλαδή η υψηλότερη σεξουαλική επιθυμία και διέγερση συνδέονταν με χαμηλότερο στρες- ήταν σημαντική μόνο για τις γυναίκες.

Η μελέτη αποκάλυψε επίσης μια βασική διαφορά μεταξύ των φύλων που σχετίζεται με τη βιολογική αντίδραση στο στρες. Τα υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης συσχετίστηκαν σημαντικά με μειωμένη ταυτόχρονη σεξουαλική επιθυμία στις γυναίκες, αλλά όχι στους άνδρες. Δεν βρέθηκαν σημαντικές συσχετίσεις με χρονική υστέρηση, πράγμα που σημαίνει ότι το στρες σε μια στιγμή της ημέρας δεν προέβλεπε χαμηλότερη επιθυμία λίγες ώρες αργότερα. Ωστόσο, η προηγούμενη σεξουαλική δραστηριότητα συσχετίστηκε σημαντικά με χαμηλότερα επίπεδα κορτιζόλης αργότερα, υποδηλώνοντας μια βιολογική επίδραση του σεξ στη μείωση του στρες τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

«Τα παρόντα ευρήματα δείχνουν ότι τα συναισθήματα στρες αναστέλλουν τη στιγμιαία σεξουαλική επιθυμία και διέγερση. Υπό το πρίσμα του Μοντέλου Διπλού Ελέγχου, το στρες μπορεί να παίζει ρόλο στην αναστολή των σεξουαλικών διεργασιών», κατέληξαν οι συγγραφείς της μελέτης.