Οι λιποβαρείς έχουν περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν νωρίτερα σε σχέση με τους υπέρβαρους

Δανέζικη μελέτη οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι υπέρβαροι άνθρωποι -ή ακόμα και ελαφρώς παχύσαρκοι- μπορεί να μην αντιμετωπίζουν τον ίδιο κίνδυνο μείωσης του προσδόκιμου ζωής με όσους είναι λιποβαρείς. Ειδικότερα, η Δρ Sigrid Bjerge Gribsholt, του Steno Diabetes Center Aarhus, από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Aarhus της Δανίας, η οποία ηγήθηκε της έρευνας, και οι συνεργάτες της χρησιμοποίησαν δεδομένα υγείας για να εξετάσουν τη σχέση μεταξύ ΔΜΣ και θνησιμότητας σε 85.761 άτομα (81,4% γυναίκες, μέση ηλικία κατά την έναρξη 66,4 έτη).

7.555 (8%) από τους συμμετέχοντες πέθαναν κατά τη διάρκεια της μελέτης. Η ανάλυση έδειξε ότι τα λιποβαρή άτομα είχαν σχεδόν 3 φορές περισσότερες πιθανότητες (2,73 φορές) να πεθάνουν κατά τη μελέτη. Ομοίως, άτομα με ΔΜΣ 40 kg/m2 και άνω (στην κατηγορία «σοβαρά παχύσαρκα») είχαν διπλάσιες πιθανότητες (2,1 φορές) να έχουν πεθάνει σε σύγκριση με τον πληθυσμό αναφοράς. Ωστόσο, υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας βρέθηκαν επίσης σε συμμετέχοντες με ΔΜΣ που θεωρούνταν υγιείς.

Άτομα με ΔΜΣ από 18,5 έως <20,0 kg/m2, δηλαδή στο κατώτερο σημείο του υγιούς εύρους βάρους, είχαν διπλάσιες πιθανότητες θανάτου σε σχέση με εκείνα του πληθυσμού αναφοράς. Ομοίως, άτομα με ΔΜΣ από 20,0 έως <22,5 kg/m2 - στο μέσο του υγιούς εύρους βάρους - είχαν 27% περισσότερες πιθανότητες θανάτου σε σχέση με τον πληθυσμό αναφοράς.

Αντιθέτως, τα άτομα με ΔΜΣ στο εύρος του υπερβολικού βάρους (25 έως <30 kg/m2) και εκείνα με ΔΜΣ στο χαμηλότερο μέρος του εύρους παχυσαρκίας (30,0 έως <35,0 kg/m2) δεν είχαν περισσότερες πιθανότητες θανάτου από εκείνα του πληθυσμού αναφοράς. Όσοι είχαν ΔΜΣ από 35 έως <40,0 kg/m2 διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο θανάτου κατά 23%. Όλα τα αποτελέσματα προσαρμόστηκαν σε παράγοντες όπως το φύλο, το επίπεδο συννοσηρότητας και το μορφωτικό επίπεδο.

Ένα παρόμοιο μοτίβο παρατηρήθηκε όταν οι ερευνητές εξέτασαν τη σχέση μεταξύ ΔΜΣ και παχυσαρκίας σε συμμετέχοντες διαφορετικών ηλικιών, φύλων και επιπέδων εκπαίδευσης.

Οι ερευνητές εξεπλάγησαν όταν διαπίστωσαν ότι ο ΔΜΣ δεν συσχετίστηκε με υψηλότερη θνησιμότητα έως ΔΜΣ 35 kg/m2 και ότι ακόμη και ένας ΔΜΣ 35 έως <40 kg/ m2 συσχετίστηκε μόνο με ελαφρώς αυξημένο κίνδυνο.

Η Δρ Gribsholt λέει: «Μια πιθανή αιτία για τα αποτελέσματα είναι η αντίστροφη αιτιώδης συνάφεια: ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να χάσουν βάρος λόγω μιας υποκείμενης ασθένειας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η ασθένεια, όχι το ίδιο το χαμηλό βάρος, είναι αυτή που αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου, γεγονός που μπορεί να κάνει να φαίνεται ότι ο υψηλότερος ΔΜΣ είναι προστατευτικός. Δεδομένου ότι τα δεδομένα μας προήλθαν από άτομα που υποβλήθηκαν σε σαρώσεις για λόγους υγείας, δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε εντελώς. Είναι επίσης πιθανό άτομα με υψηλότερο ΔΜΣ που ζουν περισσότερο - οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που μελετήσαμε ήταν ηλικιωμένοι - να έχουν ορισμένα προστατευτικά χαρακτηριστικά που επηρεάζουν τα αποτελέσματα.

Παρόλα αυτά, σύμφωνα με προηγούμενη έρευνα, διαπιστώσαμε ότι τα άτομα που βρίσκονται στην κατηγορία των λιποβαρών αντιμετωπίζουν πολύ υψηλότερο κίνδυνο θανάτου.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Όποια και αν είναι η εξήγηση, ο ΔΜΣ δεν είναι η μόνη ένδειξη ότι ένα άτομο έχει ανθυγιεινά επίπεδα λίπους, δηλώνει ο καθηγητής Jens Meldgaard Bruun, επίσης από το Steno Diabetes Center Aarhus.